Walter diende een klacht in tegen het besluit van de officier van justitie

'Het was zondagavond, ik was alleen thuis. De bel ging en mijn zoon stond voor de deur, hij was met de auto van zijn moeder gekomen. Ik pakte 2 biertjes, en we gingen in de woonkamer zitten.

We hadden een kort gesprek. Het volgende moment dat ik me kan herinneren zat ik op dezelfde plek op de bank, maar was er overal bloed en was het een puinhoop in de woonkamer. Mijn trui, overhemd en T-shirt zaten onder het bloed. Ik keek om me heen en ik riep mijn zoon. Nadat ik mijn bril had gevonden op de grond, liep ik naar de voordeur en zag ik dat zijn auto er niet meer stond.'

'De volgende dag ben ik naar de huisarts gegaan, die een hersenschudding vaststelde. Ik kon de hele dag niets anders dan als een zombie op de bank zitten. ‘s Middags kwam mijn vriendin en zij heeft het huis opgeruimd.'

'Ik wilde eigenlijk geen aangifte doen tegen mijn zoon. Het liefst wilde ik dat hij zijn excuses aanbood. Jammer genoeg werd snel duidelijk dat een gesprek er niet in zat. Ik besloot toch aangifte te doen.

Na mijn aangifte is de officier van justitie met de zaak aan de slag gegaan. Mijn zoon heeft nooit verklaard dat hij bij mij thuis is geweest. Zelf was ik buiten bewustzijn en herinner ik me niet wat er precies is gebeurd. Ruim een jaar later besloot de officier van justitie om mijn zoon op een TOM-zitting te laten komen: een zitting waarbij de officier een beslissing neemt over de straf. Aan mijn zoon zou een taakstraf van 160 uur worden opgelegd. Maar hij verscheen niet bij de zitting. Daarna heeft de officier van justitie besloten de zaak te seponeren en hem niet te vervolgen.'

'Volgens de officier van justitie was het bewijs dat ik heb ingebracht onvoldoende om mijn zoon te vervolgen. Rond de tijd dat de officier van justitie de zaak seponeerde, benaderde Slachtofferhulp Nederland mij. Ik ben in contact gebracht met een juridisch medewerker. Zij heeft mij geholpen een klacht in te dienen tegen het besluit en ze heeft het woord gevoerd bij het Gerechtshof. Er moesten veel documenten worden verzameld en er moest een schadevergoedingsformulier worden ingevuld. Het was ontzettend fijn dat de juridisch medewerker van Slachtofferhulp Nederland me zoveel werk uit handen heeft genomen. Zij hield het overzicht en veegde alles bij elkaar, en ze was zeer doortastend. Ook haar emotionele steun was erg fijn. Ik heb haar wel duizend keer bedankt.

De uitslag van de klachtenprocedure was teleurstellend. Hoewel de advocaat-generaal geloofde dat ik ernstig ben mishandeld, was er onvoldoende bewijs dat juist mijn zoon de dader was. Als ik eerder aangifte had gedaan, had de politie sporenonderzoek kunnen uitvoeren en bewijs kunnen verzamelen. Dan was de uitkomst mogelijk anders geweest.'