Luke zag hoe een collega werd bedreigd

Luke Beens is zelfstandig fotojournalist. Op een avond gaat hij op een melding van een autobrand af. Het is coronatijd, de avondklok is van kracht. Bij aankomst blijkt er eigenlijk niks aan de hand. Luke: ‘De brand was al uit, als journalist kon ik er niks mee. Met mij was er nog een aantal journalisten op de melding afgekomen. En er stonden nog wat omstanders. Totaal onverwacht werd de sfeer grimmig.'

'Omstanders waren boos op ons, de pers. Ze bedreigden ons en er werd met stokken geslagen. Ik vluchtte mijn auto in. Ineens kwam 1 van de boze omstanders hard aanrijden in een shovel. En duwde de auto voor mij, met daarin een persfotograaf en zijn vriendin, op de kop een greppel in.'

Ineens kwam 1 van de boze omstanders hard aanrijden in een shovel.

'Ik belde meteen de politie. Toen die ter plaatse was, wees ik de 3 daders aan. Zij werden aangehouden. Ik deed waar ik eigenlijk voor gekomen was die avond, foto’s maken. Want als journalist vond ik dat hier verslag van gedaan moest worden. Ook deed ik aangifte van bedreiging.'

Ik voelde me thuis niet veilig. Ik dacht: misschien komen ze me wel opzoeken.

‘Op het moment dat het uit de hand liep, was ik bang. De volgende dag zag ik videobeelden van de fotograaf die in de greppel werd geduwd. Die waren nog heftiger dan hoe ik het zelf zag. Hoewel ik er zelf bij was, zag ik toen pas hoe snel het allemaal was gegaan.'

'Ik wist meteen dat het echt niet goed was, maar het besef dat ik erover moest praten kwam in stapjes. Ik voelde me geen slachtoffer. Ik was wel bedreigd, maar niet met mijn auto op de kop in een greppel geduwd. Toch heb ik er best mee gezeten. Ik voelde me thuis niet veilig. Ik dacht: misschien komen ze me wel opzoeken.’

‘Ik praat nog steeds met zoveel mogelijk mensen over wat mij is overkomen.‘

‘De details steeds herbeleven helpt mij bij het verwerken.’ Via de politie kwam Luke in contact met Slachtofferhulp Nederland. ‘Ik heb een aantal keer met ze gesproken. Ik kreeg hulp bij het invullen van de formulieren die ik van het Openbaar Ministerie kreeg na mijn aangifte. Het is een enorme gedoe, je moet van alles invullen. Het is heel fijn dat zij me daarbij hebben geholpen. Inmiddels heb ik de gebeurtenis redelijk achter me gelaten. Al is de manier waarop ik mijn werk doe wel voorgoed veranderd.‘

Durf slachtoffer te zijn, en praat er over.

‘Waar ik vroeger meteen op een melding afging, vraag ik me nu eerst af of het wel veilig is. Daardoor sla ik vaker dingen over.

Tegen mensen die, op wat voor manier dan ook, last hebben van een ingrijpende gebeurtenis, zeg ik vooral: durf slachtoffer te zijn. En praat erover. Elke keer dat je het verhaal vertelt, wordt het ietsje duidelijker voor jezelf. Dat helpt om het uiteindelijk af te kunnen sluiten.’

Kan lotgenotencontact mij verder helpen?

Na een ingrijpende gebeurtenis is het prettig om steun te vinden bij mensen die hetzelfde hebben meegemaakt. In contact met lotgenoten kun je ervaringen delen en vragen stellen aan anderen.

Contact met lotgenoten