Lin werd verkracht door haar leidinggevende

'Mijn team bestond vooral uit jonge mensen, we werkten hard, maar hadden het ook gezellig samen. Met Leo had ik ook een leuke klik. We konden samen lachen, maar het bleef altijd professioneel. Hij was getrouwd en had twee kinderen. Ik had verkering met Johan en we spaarden voor ons eigen huisje, omdat we binnenkort samen wilden gaan wonen.'

'Nadat ik drie maanden in dienst was, begon Leo zich anders tegenover mij te gedragen. Hij was steeds vaker in mijn buurt. Hij wilde mij overal mee helpen en gaf hij mij veel complimenten. Eerst dacht ik dat hij mij als beginneling wegwijs wilde maken en mij vooral wilde begeleiden. Dat waardeerde ik, maar later begon ik het als vervelend te ervaren.'

'Toen ik een keer weer over moest werken en laat thuis zou zijn, bood hij mij een lift naar huis aan. Hij moest toch die kant op en kon mij wel afzetten. Ik zei dat het niet hoefde, maar hij vond het geen moeite. Het regende en om weer op de bus te wachten zag ik niet zitten. Hij zette mij af voor mijn appartement en vroeg of hij mijn woning mocht zien.'

'Achteraf gezien had ik nee moeten zeggen, maar hij had al die moeite gedaan om mij af te zetten. Ik zag er geen kwaad in en liet hem binnen. Ik bood hem een drankje aan. Toen hij zijn drankje op had, zei ik tegen hem dat ik nog een aantal dingen te doen had. Hij stond op en bedankte mij voor het drankje. Hij liep mijn richting op en gaf mij een zoen op mijn mond. Ik duwde hem weg en zei dat ik daar niet van gediend was. Hij duwde mij vervolgens op de bank en toen gebeurde het, hij verkrachtte mij. Ik probeerde mij te verweren, maar hij was te sterk. Toen hij wegging, zei hij dat niemand mij zou geloven.'

'Ik wist niet wat ik moest doen. Toen mijn vriend later die avond thuiskwam, trof hij mij in die toestand aan. Hij was razend, maar gelukkig kon hij zich beheersen. Hij nam me mee naar de politie en ik deed aangifte. In het ziekenhuis ben ik onderzocht en is bewijs tegen hem verzameld. Kort daarna is hij opgepakt.'

'De zedenpolitie verwees me naar Slachtofferhulp Nederland.'

'Heb ik dit over mijzelf afgeroepen? Had ik hem nooit mijn appartement in moeten laten? Mijn gevoelens waren helemaal door elkaar gegooid. Maar Slachtofferhulp maakte me vanaf het begin af aan duidelijk dat ik absoluut niet aan mezelf moest twijfelen. Dat mij geen enkele blaam trof. Er was één schuldige en dat was hij. Nee is nee.'

'Ik werd door Slachtofferhulp begeleid bij de rechtszaak tegen Leo. Hij kreeg een gevangenisstraf en raakte zijn baan kwijt. Emotioneel kon ik de situatie echter niet aan, daarom adviseerde de medewerker van Slachtofferhulp mij na enige weken naar mijn huisarts te gaan, die mij naar een psycholoog verwees.'

'Na een jaar kon ik weer aardig verder met mijn leven. Ik heb inmiddels een nieuwe leuke baan en ben nog steeds gelukkig met Johan.'